Մուսա լեռան հովիտների վրայ, Արևուն ճառագայթներով փայփայուած շերտ մը հողի վրայ կը գտնուի փոքրիկ գիւղ մը, ուր կեանքը դեռ կը շարունակուի բնութեան իր նախկին կշռոյթով, խանդավառուած ժողովրդական փառատօներով ու շրջապատուած նարինջի անտառներով։ Համայնքային կեանքի համերաշխութիւնը գիւղի բնակիչները առանցին չի ձգէր դերևս բայց միևնոյն ատեն նոր սերունդին ապագայ մը չի խոստանար:
Վաքըֆ Գիւղ, Թուրքիոյ մէջ ոտքի մնացած վերջին հայկական գիւղն է որ ունի հազիւ 130 հոգինոց համայնք մը որ բոլոր երկրին մէջ մնացած քանի մը տասնեակ հազար հայ բնակչութեան փոքրիկ մէկ մասը կը ներկայ
... [ Ընթերցել ]