87-ամյա կնոջ հոգում մինչ օրս վառ են մեր պատմության դառն հուշերը: Իր պարտքն է համարում գալ և հարգել անմեղ զոհերի հիշատակը`չմոռանալով Դինքին, որն անում էր ամեն հնարավորը `ցեղասպանության ճանաչմանը հասնելու համար. << Բոլորը էսօր պարտավոր են գալ, ոնց կլինի Թուրքիայում բոլորը Հրանտ Դինք են գոռում ու մենք չհիշեն՞ք:Էն ինչ որ ցեղասպանության ճանաչման գործում ինքն է արել ,ո՛չ մեկ չի արել>>:Զրուցակցիս դուր չի գալիս նաև այն փաստը, որ մեր կառավարությունը իր համաձայնությունը տվեց հայ-թուրքական սահմանի բացմանը .<<Էդ թուղթը, որ Ս.Սարգսյանը ստորագրեց այս կրակի վրա պետք է վառել (ձեռքը մեկնելով բազմահազար ծաղիկներով շրջապատված անմար կրակին): 

Փառանձեմ մայրիկը ծնվել է 1925թ Գորիսում: Բարեբախտաբար հարազատները չեն տուժել եղեռնից, բայց միևնույն է, հայրենակիցների կոտորածը վշտացնում է կնոջը: 

Gohar Pepoyan mynews.am April 25, 2012 - 01:15