|
 ՀՀ նախագահ ընտրելուց առաջ` մարդ պետք է իր բուհի ուս. խորհրդի նախագահին ընտրել կարողանա…
ՀՀ սահմանադրության` և մի շարք այլ զարգացող և զարգացած երկրների սահմանադրությունների համաձայն` հանրաքվեների մասնակցելու իրավունք ունեն միայն չափահաս և հոգեպես կայուն քաղաքացիները: Այս ամենով` օրենքը այնպես է անում որ, միայն կյանքի փորձ ունեցող, ինքնուրույն, հոգեպես կայուն, կշռադատված, հասուն քաղաքացիները մասնակցեն այդ կարևոր և պատասխանատու գործնթացին: Ցավոք կյանքը ցուց է տակի, որ ոչ բոլորն են կշռադատված` գիտակվաբար և կայուն որոշում կայացնում:
 Համաշխարհային փորցու ցույց է տվել, որ հասարակության հենց այս խումբն է քաղաքացիական հասարակություն` բայց մենք ոչ էլ <<մեծ>> քաղաքացիական հասարակություն ունենք: ՀՀ ընտրելու իրավունք ունեցողների մեծամասնությունը` ոչ ճիշտ ընտրություն է կատարում` ոչ էլ կատարելուց հետո <<տիրություն>> է անում իր ձայնին:
Ընտրելուց առաջ` պետք է հասկանաս, որ մյուս անգամ` մի քանի տարի հետո էս ընտրելու: Ընտրում էս ոչ թե մի օրվա համար` այլ մի քանի տարիների: Հետևաբար` եթե ընտրելուց հետո <<չես ծափահարում>> նրա ամեն որոշման համար` գոնե չպիտի բողոքես:
ՀՀ սահմանադրության` և մի շարք այլ զարգացող և զարգացած երկրների սահմանադրությունների համաձայն` ամեն Հինգ (կամ չորս) տարին մեկ` նախագահական և խորհրդարանական ընտրություններ են լինում, իսկ նախագահի համար երկու ժամկետ անընդմեջ պաշտոնավարելուց հետո` երորդի համար առաջադրվելը և ընտրվելը շատ հաճախ արգելվում է:
Այս ամենն էլ նրա համար է` որպեսզի կառավարական օրգանները իրենք իրենց մեջ չսերտաճեն, չկարծրանան:
Նախագահի և նրա աշխատակազմի դեպքում` փոփոխություններ են անհրաժեշտ նրա համար` որպեսզի նախագահը և նրա կաբինետն էլ չարմատավորվեն և չվերածվեն թագավորական համակարգի: Այսպես հաճախ է լինում և մեզանից էլ հեռու չէ` օրինակ մեր հարևան ադրբեջանում` դե յուրե նախագահ կա, իսկ դե ֆակտո` թագաժառանգ թագավոր:
 Ի՞նչու չընտրել նույն կառավարիչին երկրորդ և երորդ անգամ` եթե նախքինում լավ է կառավարել:
1.Փորձը ցույց է տվել որ 2–ի և առավելաբար 3–ի դեպքում սերտաճումը մէծ հավանականություն ունի:
2.Լավ կառավարությունը այն է, որը որ գործում է օրենքներով և ավանդութներով և <<կախված չէ>> մի անձից: Եթե մի ղեկավար ինչը իր շուրջը և ինքն իր հիմման վրա է կառուցում իր գործունեությունը` նշանակում է, որ նա եսակենտրոն մարդ է և ինքը իր և իր պաշտոնը պահելու համար է աշխատում:
3. Ամեն էֆեկտ էլ ունի իր դեֆեկտը: Ամենալավ դեղն էլ չափից շատ լինելու դեպքում վերածվում է թույնի: Գաղափարակից` միանման մտածող մարդիկ` կարող են մի ուղությամբ աշխատել, իսկ մեկ այլ ուղղություն թողնել թերի կամ անփոփոխ: Հետևաբար` Ցանկացած մի բնագավածում եթե ցանկանում ենք բազմակողմ աճ տեսնել` ուրեմն այն պետք է հանձնենք տարբեր մտածելակերպեր ունեցող տարբեր բայց լավ մասնագետների:
Առանց հեղինակի թույլտվության մասնակի, կամ ամբողջական կրկնօրինակումը արգելվում է:
Նյութի և կայքի հեղինակային իրավունքները պատկանում են Հայկ Կիսեբլյանին:
Կայքում արտահայտված կարծիքները կարող են չհամընկնել կայքի խմբագրության տեսակետի հետ:
Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
| 
