 Հայաստանի ձրի համերգները` շատ յուրահատուկ միջոցառումներ են` այսպիսի «կարուսելների» ժամանակ հանդիպած անձերից շատերին ուրիշ կարգի ոչ մի միջոցառման ժամանակ չեք տեսնի:
Միանշանակ չի կարելի բոլոր ձրի համերգները նույն` քաղաքական «կարուսել» անունով պիտակել, բայց միաժամանակ կարող ենք նկատել, որ միևնույն է` այս միջացառումները միշտ էլ քարոզչական մեծ նշանակություն ունեն` քանի որ այդ միջացառումների ժամանակ նախաձեռնողները հանդիպում են այն «կլիենտներին»` որոնց որ մեկ ուրիշ վայրում, կամ ուրիշ կերպ չեն հանդիպի:
Նրանց մի մասը` ոչ ռադիո է լսում և ոչ էլ հեռուստացույց է դիտում, նրանց մեծամասնությունը թերթ էլ չի կարդում և երբեք չի հետաքրքրվել քաղաքականությունով: Թշվառները` հասարակությունից հեռացած, մարդկանց հետ չշփվող շատ աղքատ մարդիկ են` հաճախ թոշակառուներ…: Նրանք գալիս են միջոցառումների վայր` որպեսզի «մարդու երես տեսնեն», շփվեն ու մի քիչ զվարճանան: Թափառաշրջիկները` կամա թե ակամա «փողոցային» դարձած անձեր են: նրանց մի մասը բնակարաններ ունեն, բայց միևնույնն է` նրանք փողոցային են «ոգով»: Նրանցից շատերը մուրացկանությամբ են զբաղվում կամ էլ գրպանահատությամբ: Այսպիսի անձերը մասնակցում են բոլոր ձրի միջոցառումներին` նպատակըը մեկն է` մի ձրի բան «կպցնելը», կամ ել մի բան թռցնելը… ՈՒսանողները` ինքնին շատ տարբեր անձեր են, և նույնքան էլ տարբեր են նրանց «համերգի գնալու» նպատակները: Բարեբախտաբար ուսանողների մեջ շատ կան բուն նպատակի` «համերգ» դիտելու համար եկած անձեր:
Չտեսները` որոնց որ առօրյա խոսակցականով անվանում են «գեղացիներ»:
«Գեղացիները» հաճախ «քաղաքացիներ» են լինում, բայց ի տարբերություն մյուսների` նրանք անասելի զարմանք և ոգեվորություն են զգում որոշ իրեր և առարկաներ տեսնելիս: Այս ոգեվորված մարդիկ բացահայտորեն «այլ նպատակներով» են մասնակցում բաց մասսայական միջոցառումնեին` նրանց մեծամասնությունը աղջիկ (կամ տղա) կպցնելու համար է մասնակցում միջոցառումների կամ գոնե «կպնելու»համար, կարճ փեշ տեսնելու համար… Հ.Գ. Ժողովուրդի սոցիալական ծանր վիճակը ցածրացրել է բարոյական և հոգևոր արժեքների տեղն ու դերը: Միջոցառումներն էլ իրենց հերթին են ցածրակարգ դարձել:
Հայկ Կիսեբլյան
| 
