Հոդված 1. ՙՀայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգիրքը գործողության մեջ դնելու մասին՚ Հայաստանի Հանրապետության 2003 թվականի ապրիլի 18-ի ՀՕ-529-Ն օրենքի 3-րդ հոդվածը լրացնել հետևյալ բովանդակությամբ 9-13-րդ մասերով.
ՙԴատվածություն չունեցած համարել 2002 թվականի ապրիլի 26-ից մինչև 2004 թվականի հուլիսի 1-ը կրոնական համոզմունքների կամ հայացքների շարժառիթով 1961 թվականի մարտի 7-ի Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի 75-րդ հոդվածով կամ 2003 թվականի ապրիլի 18-ի ՀՀ քրեական օրենսգրքի 327-րդ հոդվածով նախատեսված արարքների կատարման համար դատապարտված անձանց: Այդ անձանց նկատմամբ կիրառելի չեն ՀՀ քր. օրենսգրքի 84-րդ հոդվածի 8-րդ մասով կամ դատվածությամբ պայմանավորված` այլ օրենքով կամ իրավական ակտով նախատեսված սահմանափակումները:
Դատվածություն չունեցած համարել 2004 թվականի հուլիսի 1-ից հետո կրոնական համոզմունքների կամ հայացքների շարժառիթով ՀՀ քր. օրենսգրքի 327-րդ, 327.1-ին, 327.2-րդ, 327.3-րդ եւ 327.4-րդ հոդվածներով նախատեսված արարքների համար դատապարտված անձանց, եթե նրանց դատվածությունը Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի 84-րդ հոդվածով սահմանված կարգով հանվել կամ մարվել է: Այդ անձանց նկատմամբ կիրառելի չեն Հայաստանի Հանրապետության քրեական օրենսգրքի 84-րդ հոդվածի 8-րդ մասով կամ դատվածությամբ պայմանավորված` այլ օրենքով կամ իրավական ակտով նախատեսված սահմանափակումները՚:
Այս առումով պարոն Ամարյանը նշեց.
- Այն մարդիկ, ովքեր դատվել են կրոնական շարժառիթներով` բանակում չծառայելու համար, իրենց դատվածությունը համարվում է չդատված, եւ անգամ նրանց գործերը կարճում են: Սա Եհովայի վկաներին տալիս է այն, որ որեւէ պատժամիջոց նրանց նկատմամբ` սահմանադրական պարտքը հայրենիքի նկատմամբ չկատարելու ուղղությամբ, չկա: Հայաստանում հենց այդ հոդվածով ունենք բազմաթիվ հետախուզվողներ եւ դատվածներ, եւ կարելի էր այս օրենքը կիրառել ոչ միայն Եհովայի վկաների նկատմամբ: Սա ոչ այդքան կրոնական ուղղությունների դեմ պայքարի հարցն է, որքան մեր դատաիրավական համակարգի ոչ մասնագիտական լինելու, որովհետեւ, եթե մասնագիտորեն եւ իրավաբանորեն որոշումները տրվեին, մենք այսօր չէինք կանգնի այս խնդրի առաջ: Եհովայի վկաները կարծում են, որ մեծ հաղթանակ են ստացել, բայց սա չէ հիմնականը, այստեղ ամենագլխավոր հարցն այն է, որ մեր օրենսդրական դաշտում օրենքները կիրառվում են ոչ մասնագիտորեն: Գոյություն ունի եվրոպական կոնվենցիայի, մարդու իրավունքների 9-րդ հոդվածի առաջին մաս, բայց, չգիտես ինչու, ոչ ոք չի հիշում 2-րդ մասի մասին: Հայաստանը գտնվում է կիսաբլոկադային վիճակում, եւ սահմանափակումներ մտցնելը շատ ավելի հեշտ կլիներ մեզ համար: Օրենքի երկրորդ մասը, եթե մասնագետները հիմնավորեին, ապա այսօրվա դրությամբ Եհովայի վկաները իրենց հաղթանակները չէին կարող տոնել: Տվյալ դեպքում մի լավ բան կա, որ այլեւս նրանք չեն կարող դիմել եվրոպական բարձր ատյաններ եւ ասել, որ իրենց Հայաստանում ճնշում են չծառայելու համար:
- Քանի՞ նման դատվածներ կան:
- Ըստ իրենց արդյունքների` մոտ 180 հոգի են:
- Որեւէ պետություն ունի՞ նման օրինագիծ:
- Ոչ, նման նախադեպ չկա: Այս ամենը տեղի է ունեցել մասնագետների բացակայության շնորհիվ: Հայաստանում շատ թույլ է կրոնական շարժառիթներով կատարված հանցագործությունների կամ կրոնական իրավունքի մասնագետների ինստիտուտը, անգամ դրսից չեն հրավիրում մասնագետներ:
- Ի՞նչ հետեւանքներ կարող է բերել այս օրենքը:
- Ինչ խոսք, ոչ դրական հետեւանքներ կունենա, դա թողնում եմ ընթերցողի հայեցողությանը:
- Չկա՞ որեւէ տարբերակ, որով կարելի է ստուգել զինծառայությունից խուսափողը իսկապե՞ս պատկանում է այլ կրոնական ուղղության, թե` ոչ:
- Իհարկե, հնարավոր չէ, որովհետեւ նորից եմ կրկնում, մենք չունենք համապատասխան մասնագետներ: Բացի այդ, այս ամենով կարելի է բիզնեսով զբաղվել: Օրինակ` կրոնական կառույցի ղեկավարը, որպեսզի տեղեկանք տա, որ տվյալ մարդը իր եկեղեցու անդամ է, ըստ որի նա կազատվի ծառայությունից, դա կանի մեծ գումարներով, ինչի արդյուքնում տուժում է մեր պետությունը եւ ազգային անվտանգությունը:
- Ինչպե՞ս եք տեսնում այս հարցի լուծումը:
- Հարկավոր է փոփոխել կրոնի եւ խղճի ազատության մասին օրենքը, մտցնել հոգեբանական եւ կրոնական էքստրեմիզմի մասին օրենք, որը կհիմնավորի այն քայլերը, որը առկա է վերը նշված օրենքում, որը իր հերթին ի նպաստ չէ մեր երկրի ու պետականության համար, բայց սա պետք էր անել մինչ այդ օրենքի ընդունումը` ցավոք:
Իրավունք Թերթ – Հանդիպում / Երեքշաբթի, 25 Հունիս 2013 00:00
iravunk.com
ԱՐՄԵՆՈՒՀԻ ՀԱԿՈԲՅԱՆ